Frans Biemans gebruikt glas als materiaal. Dit vormt een uitdaging door zijn transparantie en weerbarstigheid. Die transparantie levert in combinatie met het steeds wisselende (dag)licht als het ware een vierde dimensie op.

Zoals het interval in de muziek de ruimte is tussen de tonen, zo vormen de ruimtes tussen het glas een wezenlijk bestanddeel in zijn werk.

Frank Biemans is aanvankelijk bekend geworden met vlakglasobjecten, maar werkt tegenwoordig vooral met de fusetechniek waarbij stukken vlakglas met elkaar worden versmolten. De resultaten zijn aan te duiden als object of reliëf, soms meer figuratief, soms abstract. Vaak worden deze objecten in het (dag)licht vrij in de ruimte of voor een raam geplaatst. Ook wandobjecten behoren tot de mogelijkheden. In verschillende werken gebruikt hij kleurpoeders en glasgranulaten zodat een soort glazen schilderijen het resultaat zijn.