Jonneke’s inspiratie komt vaak direct uit de natuur. Dynamische, ranke vliegende vogelbeelden. Het moment van spanning, beweging en de trek naar de volgende bestemming. De toekomst, het nieuwe, maar ook de terugkeer. Dat probeert Jonneke te vangen in haar beelden. Daarbij is observatie essentieel, de beweging van vleugels gevat in een moment. Altijd kijkend naar de natuur en werkend vanuit uit haar geheugen. Proberen het beeld zo rank mogelijk vorm te geven. Jonneke zoekt naar de grens wat technisch mogelijk is in brons. Als basis om te boetseren kies ze voor zwarte was. In dit materiaal zijn de slanke vormen treffend op te bouwen, die later in het zware brons toch de indruk geven dat de compositie loskomt en vliegt. Het kiezen van de plaats in de ruimte. Zorgen dat het beeld van iedere zijde een vriendelijke uitstraling krijgt. Altijd weer dat element van natuur en beweging. Door de boetseerwas krijg Jonneke de mogelijkheid om haar creativiteit en spanning in de beelden te combineren. De inspiratie voor haar vogelbeelden kreeg Jonneke van haar vader Piet van den Brandt. Een liefhebber van de natuur in al zijn eenvoud.